Latin

edit

Etymology

edit

From succinō +‎ -īvus.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

succentīvus (feminine succentīva, neuter succentīvum); first/second-declension adjective

  1. sounding to, accompanying

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative succentīvus succentīva succentīvum succentīvī succentīvae succentīva
Genitive succentīvī succentīvae succentīvī succentīvōrum succentīvārum succentīvōrum
Dative succentīvō succentīvō succentīvīs
Accusative succentīvum succentīvam succentīvum succentīvōs succentīvās succentīva
Ablative succentīvō succentīvā succentīvō succentīvīs
Vocative succentīve succentīva succentīvum succentīvī succentīvae succentīva

Coordinate terms

edit

References

edit