sufflatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of sufflō
Participle edit
sufflātus (feminine sufflāta, neuter sufflātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | sufflātus | sufflāta | sufflātum | sufflātī | sufflātae | sufflāta | |
Genitive | sufflātī | sufflātae | sufflātī | sufflātōrum | sufflātārum | sufflātōrum | |
Dative | sufflātō | sufflātō | sufflātīs | ||||
Accusative | sufflātum | sufflātam | sufflātum | sufflātōs | sufflātās | sufflāta | |
Ablative | sufflātō | sufflātā | sufflātō | sufflātīs | |||
Vocative | sufflāte | sufflāta | sufflātum | sufflātī | sufflātae | sufflāta |
References edit
- “sufflatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press