suppeditatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of suppeditō.
Participle edit
suppeditātus (feminine suppeditāta, neuter suppeditātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | suppeditātus | suppeditāta | suppeditātum | suppeditātī | suppeditātae | suppeditāta | |
Genitive | suppeditātī | suppeditātae | suppeditātī | suppeditātōrum | suppeditātārum | suppeditātōrum | |
Dative | suppeditātō | suppeditātō | suppeditātīs | ||||
Accusative | suppeditātum | suppeditātam | suppeditātum | suppeditātōs | suppeditātās | suppeditāta | |
Ablative | suppeditātō | suppeditātā | suppeditātō | suppeditātīs | |||
Vocative | suppeditāte | suppeditāta | suppeditātum | suppeditātī | suppeditātae | suppeditāta |