supputatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of supputō.
Participle edit
supputātus (feminine supputāta, neuter supputātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | supputātus | supputāta | supputātum | supputātī | supputātae | supputāta | |
Genitive | supputātī | supputātae | supputātī | supputātōrum | supputātārum | supputātōrum | |
Dative | supputātō | supputātō | supputātīs | ||||
Accusative | supputātum | supputātam | supputātum | supputātōs | supputātās | supputāta | |
Ablative | supputātō | supputātā | supputātō | supputātīs | |||
Vocative | supputāte | supputāta | supputātum | supputātī | supputātae | supputāta |