Latin

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From surreptus +‎ -īcius.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

surreptīcius (feminine surreptīcia, neuter surreptīcium); first/second-declension adjective

  1. stolen, clandestine

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative surreptīcius surreptīcia surreptīcium surreptīciī surreptīciae surreptīcia
Genitive surreptīciī surreptīciae surreptīciī surreptīciōrum surreptīciārum surreptīciōrum
Dative surreptīciō surreptīciō surreptīciīs
Accusative surreptīcium surreptīciam surreptīcium surreptīciōs surreptīciās surreptīcia
Ablative surreptīciō surreptīciā surreptīciō surreptīciīs
Vocative surreptīcie surreptīcia surreptīcium surreptīciī surreptīciae surreptīcia

Descendants

edit

References

edit