svefnfriður

Icelandic

Etymology

From svefn (“sleep”) +‎ friður (“peace, tranquility”).

Noun

svefnfriður m (genitive singular svefnfriðs, no plural)

1. used in set phrases

   Ég hafði ekki svefnfrið fyrir hávaða.

   I was unable to sleep for the noise.

Declension

declension of svefnfriður

m-s3	singular
	indefinite	definite
nominative	svefnfriður	svefnfriðurinn
accusative	svefnfrið	svefnfriðinn
dative	svefnfriði	svefnfriðinum
genitive	svefnfriðar	svefnfriðarins