tajnůstkář
Czech edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
tajnůstkář m anim (feminine tajnůstkářka)
- secretive person
Declension edit
Declension of tajnůstkář (soft masculine animate)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | tajnůstkář | tajnůstkáři |
genitive | tajnůstkáře | tajnůstkářů |
dative | tajnůstkářovi, tajnůstkáři | tajnůstkářům |
accusative | tajnůstkáře | tajnůstkáře |
vocative | tajnůstkáři | tajnůstkáři |
locative | tajnůstkářovi, tajnůstkáři | tajnůstkářích |
instrumental | tajnůstkářem | tajnůstkáři |
Derived terms edit
Further reading edit
- tajnůstkář in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- tajnůstkář in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- tajnůstkář in Internetová jazyková příručka