tarandus
Latin
editEtymology
editNew Latin, from Ancient Greek τάρανδος (tárandos, “reindeer”).
Noun
edittarandus m (genitive tarandī); second declension
Declension
editSecond-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | tarandus | tarandī |
Genitive | tarandī | tarandōrum |
Dative | tarandō | tarandīs |
Accusative | tarandum | tarandōs |
Ablative | tarandō | tarandīs |
Vocative | tarande | tarandī |