temeteu
Romanian
editEtymology
editBorrowed from Hungarian temetö.
Noun
edittemeteu n (plural temeteie)
Declension
editDeclension of temeteu
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) temeteu | temeteuul | (niște) temeteie | temeteiele |
genitive/dative | (unui) temeteu | temeteuului | (unor) temeteie | temeteielor |
vocative | temeteuule | temeteielor |