Turkish edit

Etymology 1 edit

From Ottoman Turkish تنقید (tenkid), from Arabic.

Noun edit

tenkit

  1. (somewhat dated) criticism
    Synonym: eleştiri
Declension edit
Inflection
Nominative tenkit
Definite accusative tenkidi
Singular Plural
Nominative tenkit tenkitler
Definite accusative tenkidi tenkitleri
Dative tenkide tenkitlere
Locative tenkitte tenkitlerde
Ablative tenkitten tenkitlerden
Genitive tenkidin tenkitlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular tenkidim tenkitlerim
2nd singular tenkidin tenkitlerin
3rd singular tenkidi tenkitleri
1st plural tenkidimiz tenkitlerimiz
2nd plural tenkidiniz tenkitleriniz
3rd plural tenkitleri tenkitleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular tenkidimi tenkitlerimi
2nd singular tenkidini tenkitlerini
3rd singular tenkidini tenkitlerini
1st plural tenkidimizi tenkitlerimizi
2nd plural tenkidinizi tenkitlerinizi
3rd plural tenkitlerini tenkitlerini
Dative
Singular Plural
1st singular tenkidime tenkitlerime
2nd singular tenkidine tenkitlerine
3rd singular tenkidine tenkitlerine
1st plural tenkidimize tenkitlerimize
2nd plural tenkidinize tenkitlerinize
3rd plural tenkitlerine tenkitlerine
Locative
Singular Plural
1st singular tenkidimde tenkitlerimde
2nd singular tenkidinde tenkitlerinde
3rd singular tenkidinde tenkitlerinde
1st plural tenkidimizde tenkitlerimizde
2nd plural tenkidinizde tenkitlerinizde
3rd plural tenkitlerinde tenkitlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular tenkidimden tenkitlerimden
2nd singular tenkidinden tenkitlerinden
3rd singular tenkidinden tenkitlerinden
1st plural tenkidimizden tenkitlerimizden
2nd plural tenkidinizden tenkitlerinizden
3rd plural tenkitlerinden tenkitlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular tenkidimin tenkitlerimin
2nd singular tenkidinin tenkitlerinin
3rd singular tenkidinin tenkitlerinin
1st plural tenkidimizin tenkitlerimizin
2nd plural tenkidinizin tenkitlerinizin
3rd plural tenkitlerinin tenkitlerinin
Derived terms edit

Etymology 2 edit

From Ottoman Turkish تنقیط (tenkit), from Arabic تَنْقِيط (tanqīṭ).

Noun edit

tenkit

  1. (archaic) punctuation
    Synonym: noktalama
Declension edit
Inflection
Nominative tenkit
Definite accusative tenkiti
Singular Plural
Nominative tenkit tenkitler
Definite accusative tenkiti tenkitleri
Dative tenkite tenkitlere
Locative tenkitte tenkitlerde
Ablative tenkitten tenkitlerden
Genitive tenkitin tenkitlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular tenkitim tenkitlerim
2nd singular tenkitin tenkitlerin
3rd singular tenkiti tenkitleri
1st plural tenkitimiz tenkitlerimiz
2nd plural tenkitiniz tenkitleriniz
3rd plural tenkitleri tenkitleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular tenkitimi tenkitlerimi
2nd singular tenkitini tenkitlerini
3rd singular tenkitini tenkitlerini
1st plural tenkitimizi tenkitlerimizi
2nd plural tenkitinizi tenkitlerinizi
3rd plural tenkitlerini tenkitlerini
Dative
Singular Plural
1st singular tenkitime tenkitlerime
2nd singular tenkitine tenkitlerine
3rd singular tenkitine tenkitlerine
1st plural tenkitimize tenkitlerimize
2nd plural tenkitinize tenkitlerinize
3rd plural tenkitlerine tenkitlerine
Locative
Singular Plural
1st singular tenkitimde tenkitlerimde
2nd singular tenkitinde tenkitlerinde
3rd singular tenkitinde tenkitlerinde
1st plural tenkitimizde tenkitlerimizde
2nd plural tenkitinizde tenkitlerinizde
3rd plural tenkitlerinde tenkitlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular tenkitimden tenkitlerimden
2nd singular tenkitinden tenkitlerinden
3rd singular tenkitinden tenkitlerinden
1st plural tenkitimizden tenkitlerimizden
2nd plural tenkitinizden tenkitlerinizden
3rd plural tenkitlerinden tenkitlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular tenkitimin tenkitlerimin
2nd singular tenkitinin tenkitlerinin
3rd singular tenkitinin tenkitlerinin
1st plural tenkitimizin tenkitlerimizin
2nd plural tenkitinizin tenkitlerinizin
3rd plural tenkitlerinin tenkitlerinin
Related terms edit
Further reading edit
  • tenkit”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu