terțet
Romanian
editEtymology
editBorrowed from Italian terzetto.
Noun
editterțet n (plural terțete)
Declension
editDeclension of terțet
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) terțet | terțetul | (niște) terțete | terțetele |
genitive/dative | (unui) terțet | terțetului | (unor) terțete | terțetelor |
vocative | terțetule | terțetelor |