tignarius
Latin
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /tiɡˈnaː.ri.us/, [t̪ɪŋˈnäːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /tiɲˈɲa.ri.us/, [t̪iɲˈɲäːrius]
Adjective
edittignārius (feminine tignāria, neuter tignārium); first/second-declension adjective
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | tignārius | tignāria | tignārium | tignāriī | tignāriae | tignāria | |
Genitive | tignāriī | tignāriae | tignāriī | tignāriōrum | tignāriārum | tignāriōrum | |
Dative | tignāriō | tignāriō | tignāriīs | ||||
Accusative | tignārium | tignāriam | tignārium | tignāriōs | tignāriās | tignāria | |
Ablative | tignāriō | tignāriā | tignāriō | tignāriīs | |||
Vocative | tignārie | tignāria | tignārium | tignāriī | tignāriae | tignāria |
Related terms
editReferences
edit- “tignarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “tignarius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- tignarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “tignarius”, in Harry Thurston Peck, editor (1898), Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers