Swedish

edit

Etymology

edit

From tillåta +‎ -lig.

Adjective

edit

tillåtlig (comparative mer tillåtlig, superlative mest tillåtlig)

  1. permissible
    Antonym: otillåtlig

Declension

edit
Inflection of tillåtlig
Indefinite Positive Comparative Superlative2
Common singular tillåtlig mer tillåtlig mest tillåtlig
Neuter singular tillåtligt mer tillåtligt mest tillåtligt
Plural tillåtliga mer tillåtliga mest tillåtliga
Masculine plural3 tillåtlige mer tillåtliga mest tillåtliga
Definite Positive Comparative Superlative
Masculine singular1 tillåtlige mer tillåtlige mest tillåtlige
All tillåtliga mer tillåtliga mest tillåtliga
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.
2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
3) Dated or archaic

Derived terms

edit

Further reading

edit