Home
Random
Log in
Settings
Donations
About Wiktionary
Disclaimers
Search
tranciate
Language
Watch
Edit
Contents
1
Italian
1.1
Etymology 1
1.1.1
Verb
1.2
Etymology 2
1.2.1
Participle
1.3
Anagrams
Italian
edit
Etymology 1
edit
Verb
edit
tranciate
inflection of
tranciare
:
second-person
plural
present
indicative
/
subjunctive
second-person
plural
imperative
Etymology 2
edit
Participle
edit
tranciate
f
pl
feminine
plural
of
tranciato
Anagrams
edit
antracite
,
cattarine
,
certanità
,
cretinata
,
incartate
,
natatrice
,
recintata
,
ricantate
Categories
:
Italian non-lemma forms
Italian verb forms
Italian past participle forms