tribulare
Latin edit
Verb edit
tribulāre
- inflection of tribulō:
Romanian edit
Etymology edit
Noun edit
tribulare f (plural tribulări)
Declension edit
Declension of tribulare
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) tribulare | tribularea | (niște) tribulări | tribulările |
genitive/dative | (unei) tribulări | tribulării | (unor) tribulări | tribulărilor |
vocative | tribulare, tribulareo | tribulărilor |
Spanish edit
Verb edit
tribulare