Latin edit

Etymology edit

From Ancient Greek τρίκωλος (tríkōlos).

Pronunciation edit

Adjective edit

tricolos (neuter tricolon); second-declension adjective (feminine forms identical to masculine forms, Greek-type)

  1. formed or existing in three parts or members

Declension edit

Second-declension adjective (feminine forms identical to masculine forms, Greek-type).

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative tricolos tricolon tricoloe tricola
Genitive tricolī tricolōrum
Dative tricolō tricolīs
Accusative tricolon tricolōs tricola
Ablative tricolō tricolīs
Vocative tricole tricolon tricoloe tricola

References edit

  • tricolos in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • tricolos in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung, vol. 2, col. 3215.[1]