troglodit
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French troglodyte.
Noun edit
troglodit m (plural troglodiți)
Declension edit
Declension of troglodit
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) troglodit | trogloditul | (niște) troglodiți | troglodiții |
genitive/dative | (unui) troglodit | trogloditului | (unor) troglodiți | troglodiților |
vocative | trogloditule | troglodiților |
Serbo-Croatian edit
Pronunciation edit
Noun edit
troglòdīt m (Cyrillic spelling трогло̀дӣт)
Declension edit
Declension of troglodit
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | troglòdīt | trogloditi |
genitive | troglodíta | troglodita |
dative | trogloditu | trogloditima |
accusative | troglodita | troglodite |
vocative | troglodite | trogloditi |
locative | trogloditu | trogloditima |
instrumental | trogloditom | trogloditima |