Faroese edit

Pronunciation edit

Etymology 1 edit

From turka.

Noun edit

turkur m (genitive singular turks, uncountable)

  1. drought
Inflection edit
Declension of turkur (singular only)
m6s singular
indefinite definite
nominative turkur turkurin
accusative turk turkin
dative turki turkinum
genitive turks turksins

Etymology 2 edit

From Turkish Türk, from Proto-Turkic *türi- (lineage, ancestry).

Noun edit

turkur m (genitive singular turks, plural turkar)

  1. Turk (a person from Turkey)
  2. (historical) Moor (North African pirate)
Inflection edit
Declension of turkur
m6 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative turkur turkurin turkar turkarnir
accusative turk turkin turkar turkarnar
dative turki turkinum turkum turkunum
genitive turks turksins turka turkanna
Related terms edit