tutorium
Latin
editEtymology
editSubstantivized neuter singular of tūtōrius, from tūtor.
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /tuːˈtoː.ri.um/, [t̪uːˈt̪oːriʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /tuˈto.ri.um/, [t̪uˈt̪ɔːrium]
Noun
edittūtōrium n (genitive tūtōriī or tūtōrī); second declension
Declension
editSecond-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | tūtōrium | tūtōria |
Genitive | tūtōriī tūtōrī1 |
tūtōriōrum |
Dative | tūtōriō | tūtōriīs |
Accusative | tūtōrium | tūtōria |
Ablative | tūtōriō | tūtōriīs |
Vocative | tūtōrium | tūtōria |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Descendants
edit- → German: Tutorium