Old English

edit

Etymology

edit

Frequentative of twincan (to blink, wink)

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈtwin.kli.ɑn/, [ˈtwiŋ.kli.ɑn]

Verb

edit

twinclian

  1. to twinkle

Conjugation

edit

Descendants

edit
  • Middle English: twinclen, twynclen

References

edit