Old English edit

Etymology edit

Frequentative of twincan (to blink, wink)

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈtwin.kli.ɑn/, [ˈtwiŋ.kli.ɑn]

Verb edit

twinclian

  1. to twinkle

Conjugation edit

Descendants edit

  • Middle English: twinclen, twynclen

References edit