uikku
Finnish edit
Etymology edit
Onomatopoeic; perhaps a back-formation from uikuttaa
Pronunciation edit
Noun edit
uikku
Declension edit
Inflection of uikku (Kotus type 1*A/valo, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | uikku | uikut | ||
genitive | uikun | uikkujen | ||
partitive | uikkua | uikkuja | ||
illative | uikkuun | uikkuihin | ||
singular | plural | |||
nominative | uikku | uikut | ||
accusative | nom. | uikku | uikut | |
gen. | uikun | |||
genitive | uikun | uikkujen | ||
partitive | uikkua | uikkuja | ||
inessive | uikussa | uikuissa | ||
elative | uikusta | uikuista | ||
illative | uikkuun | uikkuihin | ||
adessive | uikulla | uikuilla | ||
ablative | uikulta | uikuilta | ||
allative | uikulle | uikuille | ||
essive | uikkuna | uikkuina | ||
translative | uikuksi | uikuiksi | ||
abessive | uikutta | uikuitta | ||
instructive | — | uikuin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Hypernyms edit
Derived terms edit
compounds
Further reading edit
- “uikku”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03