uitroep

Dutch

Etymology

Deverbal from uitroepen, or from uit- +‎ roep.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: uit‧roep

Noun

uitroep m (plural uitroepen, diminutive uitroepje n)

1. an exclamation

Verb

uitroep

1. first-person singular dependent-clause present indicative of uitroepen

Derived terms

• uitroepteken

Anagrams

• roep uit