vanikka
Finnish
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editvanikka (colloquial)
Declension
editInflection of vanikka (Kotus type 14*A/solakka, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | vanikka | vanikat | ||
genitive | vanikan | vanikoiden vanikoitten vanikkojen | ||
partitive | vanikkaa | vanikoita vanikkoja | ||
illative | vanikkaan | vanikoihin vanikkoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | vanikka | vanikat | ||
accusative | nom. | vanikka | vanikat | |
gen. | vanikan | |||
genitive | vanikan | vanikoiden vanikoitten vanikkojen vanikkain rare | ||
partitive | vanikkaa | vanikoita vanikkoja | ||
inessive | vanikassa | vanikoissa | ||
elative | vanikasta | vanikoista | ||
illative | vanikkaan | vanikoihin vanikkoihin | ||
adessive | vanikalla | vanikoilla | ||
ablative | vanikalta | vanikoilta | ||
allative | vanikalle | vanikoille | ||
essive | vanikkana | vanikkoina | ||
translative | vanikaksi | vanikoiksi | ||
abessive | vanikatta | vanikoitta | ||
instructive | — | vanikoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading
edit- “vanikka”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-04