Swedish

edit

Etymology

edit

Likely from Middle Low German wankelmōdich or possibly from German wankelmütig.

Adjective

edit

vankelmodig (comparative vankelmodigare, superlative vankelmodigast)

  1. indecisive, irresolute

Declension

edit
Inflection of vankelmodig
Indefinite Positive Comparative Superlative2
Common singular vankelmodig vankelmodigare vankelmodigast
Neuter singular vankelmodigt vankelmodigare vankelmodigast
Plural vankelmodiga vankelmodigare vankelmodigast
Masculine plural3 vankelmodige vankelmodigare vankelmodigast
Definite Positive Comparative Superlative
Masculine singular1 vankelmodige vankelmodigare vankelmodigaste
All vankelmodiga vankelmodigare vankelmodigaste
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.
2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
3) Dated or archaic

Derived terms

edit
edit

Further reading

edit