vasıta

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish واسطه, from Arabic وَاسِطَة (wāsiṭa).

Noun

vasıta (definite accusative vasıtayı, plural vasıtalar or vesait)

1. means
2. vehicle

Declension

Inflection
Nominative	vasıta
Definite accusative	vasıtayı
	Singular	Plural
Nominative	vasıta	vasıtalar
Definite accusative	vasıtayı	vasıtaları
Dative	vasıtaya	vasıtalara
Locative	vasıtada	vasıtalarda
Ablative	vasıtadan	vasıtalardan
Genitive	vasıtanın	vasıtaların

Related terms

• vasıtasıyla