vetustate
Latin
editNoun
editvetustāte
Romanian
editEtymology
editBorrowed from French vétusté, from Latin vetustas.
Noun
editvetustate f (uncountable)
Declension
edit declension of vetustate (singular only)
singular | ||
---|---|---|
f gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (o) vetustate | vetustatea |
genitive/dative | (unei) vetustate | vetustatei |
vocative | vetustate, vetustateo |