viðja

Icelandic

Etymology

From Old Norse viðja, from við (“withe”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɪðja/
• Rhymes: -ɪðja

Noun

viðja f (genitive singular viðju, nominative plural viðjur)

1. Salix borealis

Declension

declension of viðja

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	viðja	viðjan	viðjur	viðjurnar
accusative	viðju	viðjuna	viðjur	viðjurnar
dative	viðju	viðjunni	viðjum	viðjunum
genitive	viðju	viðjunnar	viðja	viðjanna