Latin

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From vīnea (vine) +‎ -āticus.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

vīneāticus (feminine vīneātica, neuter vīneāticum); first/second-declension adjective

  1. of, pertaining to or used for vines

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative vīneāticus vīneātica vīneāticum vīneāticī vīneāticae vīneātica
Genitive vīneāticī vīneāticae vīneāticī vīneāticōrum vīneāticārum vīneāticōrum
Dative vīneāticō vīneāticō vīneāticīs
Accusative vīneāticum vīneāticam vīneāticum vīneāticōs vīneāticās vīneātica
Ablative vīneāticō vīneāticā vīneāticō vīneāticīs
Vocative vīneātice vīneātica vīneāticum vīneāticī vīneāticae vīneātica

Descendants

edit
  • French: vignage

References

edit
  • vineaticus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • vineaticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.