vineaticus
Latin
editAlternative forms
editEtymology
editFrom vīnea (“vine”) + -āticus.
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /u̯iː.neˈaː.ti.kus/, [u̯iːneˈäːt̪ɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /vi.neˈa.ti.kus/, [vineˈäːt̪ikus]
Adjective
editvīneāticus (feminine vīneātica, neuter vīneāticum); first/second-declension adjective
- of, pertaining to or used for vines
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | vīneāticus | vīneātica | vīneāticum | vīneāticī | vīneāticae | vīneātica | |
Genitive | vīneāticī | vīneāticae | vīneāticī | vīneāticōrum | vīneāticārum | vīneāticōrum | |
Dative | vīneāticō | vīneāticō | vīneāticīs | ||||
Accusative | vīneāticum | vīneāticam | vīneāticum | vīneāticōs | vīneāticās | vīneātica | |
Ablative | vīneāticō | vīneāticā | vīneāticō | vīneāticīs | |||
Vocative | vīneātice | vīneātica | vīneāticum | vīneāticī | vīneāticae | vīneātica |
Descendants
edit- French: vignage
References
edit- “vineaticus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- vineaticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.