virgultus
Latin
editEtymology
editFrom virgultum.
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /u̯irˈɡul.tus/, [u̯ɪrˈɡʊɫ̪t̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /virˈɡul.tus/, [virˈɡul̪t̪us]
Adjective
editvirgultus (feminine virgulta, neuter virgultum); first/second-declension adjective
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | virgultus | virgulta | virgultum | virgultī | virgultae | virgulta | |
Genitive | virgultī | virgultae | virgultī | virgultōrum | virgultārum | virgultōrum | |
Dative | virgultō | virgultō | virgultīs | ||||
Accusative | virgultum | virgultam | virgultum | virgultōs | virgultās | virgulta | |
Ablative | virgultō | virgultā | virgultō | virgultīs | |||
Vocative | virgulte | virgulta | virgultum | virgultī | virgultae | virgulta |
References
edit- “virgultus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- virgultus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.