vrøvl
Danish
editEtymology
editFrom the verb vrøvle.
Pronunciation
editNoun
editvrøvl n (singular definite vrøvlet, not used in plural form)
Declension
editDeclension of vrøvl
neuter gender |
Singular | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | vrøvl | vrøvlet |
genitive | vrøvls | vrøvlets |
Verb
editvrøvl
- imperative of vrøvle
Norwegian Bokmål
editNoun
editvrøvl n (definite singular vrøvlet, uncountable)