wótc

See also: WOTC

Upper Sorbian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *otь̀cь.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈwʊtt͡s/
• Rhymes: -ʊtt͡s
• Hyphenation: wótc
• Syllabification: wótc

Noun

wótc m pers

1. forefather
2. (literary) father

Declension

Declension of wótc (masculine hard hissing stem)

	singular	dual	plural
nominative	wótc	wótcaj	wótcy, wótcojo
genitive	wótca	wótcow	wótcow
dative	wótcej	wótcomaj	wótcam
accusative	wótca	wótcow	wótcow
instrumental	wótcom	wótcomaj	wótcami
locative	wótcu	wótcomaj	wótcach
vocative	wótče	wótcaj	wótcy, wótcojo

Derived terms

adjectives

• wótcny
• wótcowski
• wótcowy
• wótčinski

 

nouns

• Wótčenaš m inan
• wótčina f
• wótčinc m pers
• wótčinka f
• wótčinstwo n

 

References

• “wótc” in Soblex