wątpie

See also: wątpię

Old Polish

Etymology

Unknown. Possibly inherited from Proto-Slavic *ǫtъpьje, *ǫtьpьje, suggesting a connection with the hypothetical verb *vъtьpati (“to stuff”). Alternatively borrowed from Middle High German wambe, wampe.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɑ̃tpjɛ/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɑ̃tpjɛ/

Noun

wątpie n

1. (attested in Greater Poland) entrails, innards, viscera

   Synonyms: czrzewa, droby, kałdon, kałdun, odroby, strzewa, trzewa, wnętrności, wnętrze, wnętrzności

   • 1981-2001 [c. 1500], Elżbieta Belcarzowa, editor, Glosy polskie w łacińskich kazaniach średniowiecznych, volume I, Trzemeszno, page 79:

     Abiens laqueo se suspendit et cadens in terram crepuit... et diffusa sunt omnia viscera eius vąthpye szya sz nyego vytoczylo (Act 1, 18, Rozm 762. 769: vyplynąly yego vnatrze s nyego)

     [Abiens laqueo se suspendit et cadens in terram crepuit... et diffusa sunt omnia viscera eius wątpie się z niego wytoczyło (Act 1, 18, Rozm 762. 769: wypłynęły jego wnętrze s niego)]

Derived terms

adjective

• wątpiący

 

noun

• wątpliwość

 

verb

• wątpić impf

 

Descendants

• Polish: wątpia (dialectal or archaic)

Further reading

• Boryś, Wiesław (2005) “wątpić”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wątpie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN