świętokradca
See also: świętokradcą
Polish edit
Etymology edit
From święty + -o- + kraść + -ca.
Pronunciation edit
Noun edit
świętokradca m pers
- (religion) desecrator, sacrilegist (of a sacred place or object)
- Synonyms: bluźnierca, profanator
- (by extension) desecrator, sacrilegist (of values that are considered sacred)
- Synonyms: bluźnierca, profanator
Declension edit
Declension of świętokradca
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | świętokradca | świętokradcy/świętokradce (deprecative) |
genitive | świętokradcy | świętokradców |
dative | świętokradcy | świętokradcom |
accusative | świętokradcę | świętokradców |
instrumental | świętokradcą | świętokradcami |
locative | świętokradcy | świętokradcach |
vocative | świętokradco | świętokradcy |
Derived terms edit
adjectives
noun
Related terms edit
adverbs
Further reading edit
- świętokradca in Polish dictionaries at PWN