αλήστευτος
Greek edit
Etymology edit
From Koine Greek ἀλῄστευτος (alḗisteutos).[1]
Pronunciation edit
Adjective edit
αλήστευτος • (alísteftos) m (feminine αλήστευτη, neuter αλήστευτο)
- unrobbed, not cheated
- unpillaged
Declension edit
Declension of αλήστευτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αλήστευτος • | αλήστευτη • | αλήστευτο • | αλήστευτοι • | αλήστευτες • | αλήστευτα • |
| genitive | αλήστευτου • | αλήστευτης • | αλήστευτου • | αλήστευτων • | αλήστευτων • | αλήστευτων • |
| accusative | αλήστευτο • | αλήστευτη • | αλήστευτο • | αλήστευτους • | αλήστευτες • | αλήστευτα • |
| vocative | αλήστευτε • | αλήστευτη • | αλήστευτο • | αλήστευτοι • | αλήστευτες • | αλήστευτα • |
Antonyms edit
- ληστεμένος (listeménos, “robbed”, participle), ληστευμένος (listevménos)
Related terms edit
- ληστεύω (listévo, “to rob”)
- and see: ληστής m (listís, “robber”)
References edit
- ^ Dimitrakos, Dimitrios B. (1964) Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης [Great Dictionary of the entire Greek Language] (in Greek), Athens: Hellenic Paideia