διάνυσμα

Greek

Etymology

Semantic loan from French vecteur. From Hellenistic Koine Greek διάνυσμα. Morphologically, from δι- (δια-) (“to go through”) +‎ άνυσμα (“vector, distance covered”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈðia.ni.zma/
• Hyphenation: δι‧ά‧νυ‧σμα

Noun

διάνυσμα • (diánysma) n (plural διανύσματα)

1. (mathematics, physics) vector

   Synonym: (less common) άνυσμα (ánysma)

Declension

declension of διάνυσμα

case     \     number	singular	plural
nominative	διάνυσμα •	διανύσματα •
genitive	διανύσματος •	διανυσμάτων •
accusative	διάνυσμα •	διανύσματα •
vocative	διάνυσμα •	διανύσματα •

Coordinate terms

compare with

• ξενιστής m (xenistís, “host”)
• παράσιτο n (parásito, “parasite”)
• φορέας m (foréas, “biological vector”)

 

Derived terms

• ανυσματικός (anysmatikós, “vector”, adjective)
• διανυσματικός (dianysmatikós, “vector”, adjective)
• διανύω (dianýo, “to traverse”)

 

Further reading

• διάνυσμα on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
• διάνυσμα - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.