διαρρήκτης

Greek

Noun

διαρρήκτης • (diarríktis) m (plural διαρρήκτες)

1. (crime) burglar, cat burglar

Declension

declension of διαρρήκτης

case     \     number	singular	plural
nominative	διαρρήκτης •	διαρρήκτες •
genitive	διαρρήκτη •	διαρρηκτών •
accusative	διαρρήκτη •	διαρρήκτες •
vocative	διαρρήκτη •	διαρρήκτες •

Synonyms

• μπουκαδόρος m (boukadóros)

Related terms

• διάρρηξη f (diárrixi, “burglary”)