μπουκαδόρος

Greek

Noun

μπουκαδόρος • (boukadóros) m (plural μπουκαδόροι)

1. (crime) burglar

Declension

declension of μπουκαδόρος

case     \     number	singular	plural
nominative	μπουκαδόρος •	μπουκαδόροι •
genitive	μπουκαδόρου •	μπουκαδόρων •
accusative	μπουκαδόρο •	μπουκαδόρους •
vocative	μπουκαδόρε •	μπουκαδόροι •

Synonyms

• διαρρήκτης m (diarríktis)

Coordinate terms

• διάρρηξη f (diárrixi, “burglary”)