εξοργισμένος
Greek edit
Pronunciation edit
Participle edit
εξοργισμένος • (exorgisménos) m (feminine εξοργισμένη, neuter εξοργισμένο)
- passive perfect participle of εξοργίζομαι (exorgízomai) and εξοργίζω (exorgízo): enraged, furious, incensed, infuriated, outraged
Declension edit
Declension of εξοργισμένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | εξοργισμένος • | εξοργισμένη • | εξοργισμένο • | εξοργισμένοι • | εξοργισμένες • | εξοργισμένα • |
| genitive | εξοργισμένου • | εξοργισμένης • | εξοργισμένου • | εξοργισμένων • | εξοργισμένων • | εξοργισμένων • |
| accusative | εξοργισμένο • | εξοργισμένη • | εξοργισμένο • | εξοργισμένους • | εξοργισμένες • | εξοργισμένα • |
| vocative | εξοργισμένε • | εξοργισμένη • | εξοργισμένο • | εξοργισμένοι • | εξοργισμένες • | εξοργισμένα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εξοργισμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εξοργισμένος, etc.) | |||||
References edit
- εξοργίζω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.