θυμωμένος
Greek edit
Etymology edit
Perfect passive participle of θυμώνω (thymóno, “to anger, I make angry”), a verb without passive voice forms.
Pronunciation edit
Participle edit
θυμωμένος • (thymoménos) m (feminine θυμωμένη, neuter θυμωμένο)
Declension edit
Declension of θυμωμένος
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | θυμωμένος • | θυμωμένη • | θυμωμένο • | θυμωμένοι • | θυμωμένες • | θυμωμένα • |
genitive | θυμωμένου • | θυμωμένης • | θυμωμένου • | θυμωμένων • | θυμωμένων • | θυμωμένων • |
accusative | θυμωμένο • | θυμωμένη • | θυμωμένο • | θυμωμένους • | θυμωμένες • | θυμωμένα • |
vocative | θυμωμένε • | θυμωμένη • | θυμωμένο • | θυμωμένοι • | θυμωμένες • | θυμωμένα • |
derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο θυμωμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο θυμωμένος, etc.) |
Synonyms edit
- οργισμένος (orgisménos, “enraged”, participle)
Related terms edit
- θυμώδης (thymódis)
Further reading edit
- θυμωμένος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.