καινοτομία

Greek

Etymology

Learnedly, from Koine Greek καινοτομία (“novelty, strangeness”) (the ancient sense: "invention"). By surface analysis, καινο- +‎ -τομία from καινός (kainós, “new”) and τομή (tomḗ, “intersection”), τέμνω (témnō, “cut”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ce.no.toˈmi.a/
• Hyphenation: και‧νο‧το‧μί‧α

Noun

καινοτομία • (kainotomía) f (plural καινοτομίες)

1. innovation, novelty

Declension

declension of καινοτομία

case     \     number	singular	plural
nominative	καινοτομία •	καινοτομίες •
genitive	καινοτομίας •	καινοτομιών •
accusative	καινοτομία •	καινοτομίες •
vocative	καινοτομία •	καινοτομίες •

Related terms

• καινοτόμος m (kainotómos, noun)
• καινοτομώ (kainotomó, verb)

See also

• καινοφανής (kainofanís, “novel, unprecedented”)