κουσούρι
Greek edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish قصور (kusur), from Arabic قُصُور (quṣūr).
Pronunciation edit
Noun edit
κουσούρι • (kousoúri) n
- shortcoming (usually for a person)
Declension edit
declension of κουσούρι
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | κουσούρι • | κουσούρια • |
| genitive | κουσουριού • | κουσουριών • |
| accusative | κουσούρι • | κουσούρια • |
| vocative | κουσούρι • | κουσούρια • |
Synonyms edit
- ελάττωμα n (eláttoma)