κριτική

Greek

Etymology

Learned borrowing from French critique & German Kritik, from Ancient Greek κριτική (τέχνη) (kritikḗ (tékhnē), “art of judging”), substantivised feminine of adjective κριτικός (kritikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /kɾi.tiˈci/
• Hyphenation: κρι‧τι‧κή
• Homophones: κριτικοί (kritikoí), Κρητικοί (Kritikoí), κρητικοί (kritikoí)

Noun

κριτική • (kritikí) f (plural κριτικές)

1. critique

Declension

declension of κριτική

case     \     number	singular	plural
nominative	κριτική •	κριτικές •
genitive	κριτικής •	κριτικών •
accusative	κριτική •	κριτικές •
vocative	κριτική •	κριτικές •

Related terms

• κριτική κειμένου f (kritikí keiménou, “textual criticism”)

Adjective

κριτική • (kritikí)

1. Nominative, accusative and vocative feminine singular form of κριτικός (kritikós).