παροράω

Ancient Greek

Etymology

From παρα- (para-) +‎ ὁράω (horáō, “to see”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ro.rá.ɔː/ → /pa.roˈra.o/ → /pa.roˈra.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ro.rá.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.roˈra.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.roˈra.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.roˈra.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.roˈra.o/

Verb

πᾰροράω • (paroráō)

1. to look at by the way, notice, remark

   τινί τι παροράω

   tiní ti paroráō

   remark on something in one

2. to look past, overlook a thing
3. to disregard

   τοὺς νόμους παροράω

   toùs nómous paroráō

   disregard the laws

   τυγχάνει παρεωραμένον

   tunkhánei pareōraménon

   (please add an English translation of this usage example)

4. to neglect

   ἐν οὐδενὶ τῶν συμφερόντων παρεωράκασι τὴν σύνοδον

   en oudenì tôn sumpheróntōn pareōrákasi tḕn súnodon

   (please add an English translation of this usage example)

5. to concede
6. to see amiss, see wrong

   παρακούειν ἢ παρορᾶν

   parakoúein ḕ parorân

   (please add an English translation of this usage example)

7. to look sideways

   εἴς τινα παροράω

   eís tina paroráō

   (please add an English translation of this usage example)

   πρός τι παροράω

   prós ti paroráō

   (please add an English translation of this usage example)

   εἰς τὸ πλάγιον παροράω μᾶλλον ἢ εἰς τὸ πρόσθεν

   eis tò plágion paroráō mâllon ḕ eis tò prósthen

   (please add an English translation of this usage example)

Conjugation

   Present: παρὁρᾰ́ω, παρὁρᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	παρὁρᾰ́ω	παρὁρᾰ́εις	παρὁρᾰ́ει	παρὁρᾰ́ετον	παρὁρᾰ́ετον	παρὁρᾰ́ομεν	παρὁρᾰ́ετε	παρὁρᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	παρὁρᾰ́ω	παρὁρᾰ́ῃς	παρὁρᾰ́ῃ	παρὁρᾰ́ητον	παρὁρᾰ́ητον	παρὁρᾰ́ωμεν	παρὁρᾰ́ητε	παρὁρᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	παρὁρᾰ́οιμῐ	παρὁρᾰ́οις	παρὁρᾰ́οι	παρὁρᾰ́οιτον	παρὁρᾰοίτην	παρὁρᾰ́οιμεν	παρὁρᾰ́οιτε	παρὁρᾰ́οιεν
	imperative		παρὅρᾰε	παρὁρᾰέτω	παρὁρᾰ́ετον	παρὁρᾰέτων		παρὁρᾰ́ετε	παρὁρᾰόντων
middle/ passive	indicative	παρὁρᾰ́ομαι	παρὁρᾰ́ῃ, παρὁρᾰ́ει	παρὁρᾰ́εται	παρὁρᾰ́εσθον	παρὁρᾰ́εσθον	παρὁρᾰόμεθᾰ	παρὁρᾰ́εσθε	παρὁρᾰ́ονται
	subjunctive	παρὁρᾰ́ωμαι	παρὁρᾰ́ῃ	παρὁρᾰ́ηται	παρὁρᾰ́ησθον	παρὁρᾰ́ησθον	παρὁρᾰώμεθᾰ	παρὁρᾰ́ησθε	παρὁρᾰ́ωνται
	optative	παρὁρᾰοίμην	παρὁρᾰ́οιο	παρὁρᾰ́οιτο	παρὁρᾰ́οισθον	παρὁρᾰοίσθην	παρὁρᾰοίμεθᾰ	παρὁρᾰ́οισθε	παρὁρᾰ́οιντο
	imperative		παρὁρᾰ́ου	παρὁρᾰέσθω	παρὁρᾰ́εσθον	παρὁρᾰέσθων		παρὁρᾰ́εσθε	παρὁρᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		παρὁρᾰ́ειν				παρὁρᾰ́εσθαι
participle	m	παρὁρᾰ́ων				παρὁρᾰόμενος
	f	παρὁρᾰ́ουσᾰ				παρὁρᾰομένη
	n	παρὁρᾰ́ον				παρὁρᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: παρὁρῶ, παρὁρῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	παρὁρῶ	παρὁρᾷς	παρὁρᾷ	παρὁρᾶτον	παρὁρᾶτον	παρὁρῶμεν	παρὁρᾶτε	παρὁρῶσῐ(ν)
	subjunctive	παρὁρῶ	παρὁρᾷς	παρὁρᾷ	παρὁρᾶτον	παρὁρᾶτον	παρὁρῶμεν	παρὁρᾶτε	παρὁρῶσῐ(ν)
	optative	παρὁρῴην, παρὁρῷμῐ	παρὁρῴης, παρὁρῷς	παρὁρῴη, παρὁρῷ	παρὁρῷτον, παρὁρῴητον	παρὁρῴτην, παρὁρῳήτην	παρὁρῷμεν, παρὁρῴημεν	παρὁρῷτε, παρὁρῴητε	παρὁρῷεν, παρὁρῴησᾰν
	imperative		παρὅρᾱ	παρὁρᾱ́τω	παρὁρᾶτον	παρὁρᾱ́των		παρὁρᾶτε	παρὁρώντων
middle/ passive	indicative	παρὁρῶμαι	παρὁρᾷ	παρὁρᾶται	παρὁρᾶσθον	παρὁρᾶσθον	παρὁρώμεθᾰ	παρὁρᾶσθε	παρὁρῶνται
	subjunctive	παρὁρῶμαι	παρὁρᾷ	παρὁρᾶται	παρὁρᾶσθον	παρὁρᾶσθον	παρὁρώμεθᾰ	παρὁρᾶσθε	παρὁρῶνται
	optative	παρὁρῴμην	παρὁρῷο	παρὁρῷτο	παρὁρῷσθον	παρὁρῴσθην	παρὁρῴμεθᾰ	παρὁρῷσθε	παρὁρῷντο
	imperative		παρὁρῶ	παρὁρᾱ́σθω	παρὁρᾶσθον	παρὁρᾱ́σθων		παρὁρᾶσθε	παρὁρᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		παρὁρᾶν				παρὁρᾶσθαι
participle	m	παρὁρῶν				παρὁρώμενος
	f	παρὁρῶσᾰ				παρὁρωμένη
	n	παρὁρῶν				παρὁρώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: παρἑώρᾰον, παρἑωρᾰόμην (Attic, uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	παρἑώρᾰον	παρἑώρᾰες	παρἑώρᾰε(ν)	παρἑωρᾰ́ετον	παρἑωρᾰέτην	παρἑωρᾰ́ομεν	παρἑωρᾰ́ετε	παρἑώρᾰον
middle/ passive	indicative	παρἑωρᾰόμην	παρἑωρᾰ́ου	παρἑωρᾰ́ετο	παρἑωρᾰ́εσθον	παρἑωρᾰέσθην	παρἑωρᾰόμεθᾰ	παρἑωρᾰ́εσθε	παρἑωρᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: παρἑώρων, παρἑωρώμην (Attic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	παρἑώρων	παρἑώρᾱς	παρἑώρᾱ	παρἑωρᾶτον	παρἑωρᾱ́την	παρἑωρῶμεν	παρἑωρᾶτε	παρἑώρων
middle/ passive	indicative	παρἑωρώμην	παρἑωρῶ	παρἑωρᾶτο	παρἑωρᾶσθον	παρἑωρᾱ́σθην	παρἑωρώμεθᾰ	παρἑωρᾶσθε	παρἑωρῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: παρὄψομαι, παρὀφθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	παρὄψομαι	παρὄψῃ, παρὄψει	παρὄψεται	παρὄψεσθον	παρὄψεσθον	παρὀψόμεθᾰ	παρὄψεσθε	παρὄψονται
	optative	παρὀψοίμην	παρὄψοιο	παρὄψοιτο	παρὄψοισθον	παρὀψοίσθην	παρὀψοίμεθᾰ	παρὄψοισθε	παρὄψοιντο
passive	indicative	παρὀφθήσομαι	παρὀφθήσῃ	παρὀφθήσεται	παρὀφθήσεσθον	παρὀφθήσεσθον	παρὀφθησόμεθᾰ	παρὀφθήσεσθε	παρὀφθήσονται
	optative	παρὀφθησοίμην	παρὀφθήσοιο	παρὀφθήσοιτο	παρὀφθήσοισθον	παρὀφθησοίσθην	παρὀφθησοίμεθᾰ	παρὀφθήσοισθε	παρὀφθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					παρὄψεσθαι		παρὀφθήσεσθαι
participle	m				παρὀψόμενος		παρὀφθησόμενος
	f				παρὀψομένη		παρὀφθησομένη
	n				παρὀψόμενον		παρὀφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: παρὤφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	παρὤφθην	παρὤφθης	παρὤφθη	παρὤφθητον	παρὠφθήτην	παρὤφθημεν	παρὤφθητε	παρὤφθησᾰν
	subjunctive	παρὀφθῶ	παρὀφθῇς	παρὀφθῇ	παρὀφθῆτον	παρὀφθῆτον	παρὀφθῶμεν	παρὀφθῆτε	παρὀφθῶσῐ(ν)
	optative	παρὀφθείην	παρὀφθείης	παρὀφθείη	παρὀφθεῖτον, παρὀφθείητον	παρὀφθείτην, παρὀφθειήτην	παρὀφθεῖμεν, παρὀφθείημεν	παρὀφθεῖτε, παρὀφθείητε	παρὀφθεῖεν, παρὀφθείησᾰν
	imperative		παρὄφθητῐ	παρὀφθήτω	παρὄφθητον	παρὀφθήτων		παρὄφθητε	παρὀφθέντων
							passive
infinitive							παρὀφθῆναι
participle	m						παρὀφθείς
	f						παρὀφθεῖσᾰ
	n						παρὀφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πάρεἰδον, παρεἰδόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πάρεἰδον	πάρεἰδες	πάρεἰδε(ν)	παρεἴδετον	παρεἰδέτην	παρεἴδομεν	παρεἴδετε	πάρεἰδον
	subjunctive	παρῐ̓́δω	παρῐ̓́δῃς	παρῐ̓́δῃ	παρῐ̓́δητον	παρῐ̓́δητον	παρῐ̓́δωμεν	παρῐ̓́δητε	παρῐ̓́δωσῐ(ν)
	optative	παρῐ̓́δοιμῐ	παρῐ̓́δοις	παρῐ̓́δοι	παρῐ̓́δοιτον	παρῐ̓δοίτην	παρῐ̓́δοιμεν	παρῐ̓́δοιτε	παρῐ̓́δοιεν
	imperative		παρἰδέ/παρἴδε	παρῐ̓δέτω	παρῐ̓́δετον	παρῐ̓δέτων		παρῐ̓́δετε	παρῐ̓δόντων
middle	indicative	παρεἰδόμην	παρεἴδου	παρεἴδετο	παρεἴδεσθον	παρεἰδέσθην	παρεἰδόμεθᾰ	παρεἴδεσθε	παρεἴδοντο
	subjunctive	παρῐ̓́δωμαι	παρῐ̓́δῃ	παρῐ̓́δηται	παρῐ̓́δησθον	παρῐ̓́δησθον	παρῐ̓δώμεθᾰ	παρῐ̓́δησθε	παρῐ̓́δωνται
	optative	παρῐ̓δοίμην	παρῐ̓́δοιο	παρῐ̓́δοιτο	παρῐ̓́δοισθον	παρῐ̓δοίσθην	παρῐ̓δοίμεθᾰ	παρῐ̓́δοισθε	παρῐ̓́δοιντο
	imperative		παρῐ̓δοῦ	παρῐ̓δέσθω	παρῐ̓́δεσθον	παρῐ̓δέσθων		παρῐ̓́δεσθε	παρῐ̓δέσθων
		active			middle
infinitive		παρῐ̓δεῖν			παρῐ̓δέσθαι
participle	m	παρῐ̓δών			παρῐ̓δόμενος
	f	παρῐ̓δοῦσᾰ			παρῐ̓δομένη
	n	παρῐ̓δόν			παρῐ̓δόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: παρἑώρᾱκᾰ, παρἑώρᾱμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	παρἑώρᾱκᾰ	παρἑώρᾱκᾰς	παρἑώρᾱκε(ν)	παρἑωρᾱ́κᾰτον	παρἑωρᾱ́κᾰτον	παρἑωρᾱ́κᾰμεν	παρἑωρᾱ́κᾰτε	παρἑωρᾱ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	παρἑωρᾱ́κω	παρἑωρᾱ́κῃς	παρἑωρᾱ́κῃ	παρἑωρᾱ́κητον	παρἑωρᾱ́κητον	παρἑωρᾱ́κωμεν	παρἑωρᾱ́κητε	παρἑωρᾱ́κωσῐ(ν)
	optative	παρἑωρᾱ́κοιμῐ, παρἑωρᾱκοίην	παρἑωρᾱ́κοις, παρἑωρᾱκοίης	παρἑωρᾱ́κοι, παρἑωρᾱκοίη	παρἑωρᾱ́κοιτον	παρἑωρᾱκοίτην	παρἑωρᾱ́κοιμεν	παρἑωρᾱ́κοιτε	παρἑωρᾱ́κοιεν
	imperative		παρἑώρᾱκε	παρἑωρᾱκέτω	παρἑωρᾱ́κετον	παρἑωρᾱκέτων		παρἑωρᾱ́κετε	παρἑωρᾱκόντων
middle/ passive	indicative	παρἑώρᾱμαι	παρἑώρᾱσαι	παρἑώρᾱται	παρἑώρᾱσθον	παρἑώρᾱσθον	παρἑωρᾱ́μεθᾰ	παρἑώρᾱσθε	παρἑώρᾱνται
	subjunctive	παρἑωρᾱμένος ὦ	παρἑωρᾱμένος ᾖς	παρἑωρᾱμένος ᾖ	παρἑωρᾱμένω ἦτον	παρἑωρᾱμένω ἦτον	παρἑωρᾱμένοι ὦμεν	παρἑωρᾱμένοι ἦτε	παρἑωρᾱμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	παρἑωρᾱμένος εἴην	παρἑωρᾱμένος εἴης	παρἑωρᾱμένος εἴη	παρἑωρᾱμένω εἴητον/εἶτον	παρἑωρᾱμένω εἰήτην/εἴτην	παρἑωρᾱμένοι εἴημεν/εἶμεν	παρἑωρᾱμένοι εἴητε/εἶτε	παρἑωρᾱμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		παρἑώρᾱσο	παρἑωρᾱ́σθω	παρἑώρᾱσθον	παρἑωρᾱ́σθων		παρἑώρᾱσθε	παρἑωρᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		παρἑωρᾱκέναι				παρἑωρᾶσθαι
participle	m	παρἑωρᾱκώς				παρἑωρᾱμένος
	f	παρἑωρᾱκυῖᾰ				παρἑωρᾱμένη
	n	παρἑωρᾱκός				παρἑωρᾱμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: παρἑόρᾱκᾰ, παρἑόρᾱμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	παρἑόρᾱκᾰ	παρἑόρᾱκᾰς	παρἑόρᾱκε(ν)	παρἑορᾱ́κᾰτον	παρἑορᾱ́κᾰτον	παρἑορᾱ́κᾰμεν	παρἑορᾱ́κᾰτε	παρἑορᾱ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	παρἑορᾱ́κω	παρἑορᾱ́κῃς	παρἑορᾱ́κῃ	παρἑορᾱ́κητον	παρἑορᾱ́κητον	παρἑορᾱ́κωμεν	παρἑορᾱ́κητε	παρἑορᾱ́κωσῐ(ν)
	optative	παρἑορᾱ́κοιμῐ, παρἑορᾱκοίην	παρἑορᾱ́κοις, παρἑορᾱκοίης	παρἑορᾱ́κοι, παρἑορᾱκοίη	παρἑορᾱ́κοιτον	παρἑορᾱκοίτην	παρἑορᾱ́κοιμεν	παρἑορᾱ́κοιτε	παρἑορᾱ́κοιεν
	imperative		παρἑόρᾱκε	παρἑορᾱκέτω	παρἑορᾱ́κετον	παρἑορᾱκέτων		παρἑορᾱ́κετε	παρἑορᾱκόντων
middle/ passive	indicative	παρἑόρᾱμαι	παρἑόρᾱσαι	παρἑόρᾱται	παρἑόρᾱσθον	παρἑόρᾱσθον	παρἑορᾱ́μεθᾰ	παρἑόρᾱσθε	παρἑόρᾱνται
	subjunctive	παρἑορᾱμένος ὦ	παρἑορᾱμένος ᾖς	παρἑορᾱμένος ᾖ	παρἑορᾱμένω ἦτον	παρἑορᾱμένω ἦτον	παρἑορᾱμένοι ὦμεν	παρἑορᾱμένοι ἦτε	παρἑορᾱμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	παρἑορᾱμένος εἴην	παρἑορᾱμένος εἴης	παρἑορᾱμένος εἴη	παρἑορᾱμένω εἴητον/εἶτον	παρἑορᾱμένω εἰήτην/εἴτην	παρἑορᾱμένοι εἴημεν/εἶμεν	παρἑορᾱμένοι εἴητε/εἶτε	παρἑορᾱμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		παρἑόρᾱσο	παρἑορᾱ́σθω	παρἑόρᾱσθον	παρἑορᾱ́σθων		παρἑόρᾱσθε	παρἑορᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		παρἑορᾱκέναι				παρἑορᾶσθαι
participle	m	παρἑορᾱκώς				παρἑορᾱμένος
	f	παρἑορᾱκυῖᾰ				παρἑορᾱμένη
	n	παρἑορᾱκός				παρἑορᾱμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: παρὄπωπᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	παρὄπωπᾰ	παρὄπωπᾰς	παρὄπωπε(ν)	παρὀπώπᾰτον	παρὀπώπᾰτον	παρὀπώπᾰμεν	παρὀπώπᾰτε	παρὀπώπᾱσῐ(ν)
	subjunctive	παρὀπώπω	παρὀπώπῃς	παρὀπώπῃ	παρὀπώπητον	παρὀπώπητον	παρὀπώπωμεν	παρὀπώπητε	παρὀπώπωσῐ(ν)
	optative	παρὀπώποιμῐ, παρὀπωποίην	παρὀπώποις, παρὀπωποίης	παρὀπώποι, παρὀπωποίη	παρὀπώποιτον	παρὀπωποίτην	παρὀπώποιμεν	παρὀπώποιτε	παρὀπώποιεν
	imperative		παρὄπωπε	παρὀπωπέτω	παρὀπώπετον	παρὀπωπέτων		παρὀπώπετε	παρὀπωπόντων
		active
infinitive		παρὀπωπέναι
participle	m	παρὀπωπώς
	f	παρὀπωπυῖᾰ
	n	παρὀπωπός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: παρὄπωπᾰ, πάρὠμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	παρὄπωπᾰ	παρὄπωπᾰς	παρὄπωπε(ν)	παρὀπώπᾰτον	παρὀπώπᾰτον	παρὀπώπᾰμεν	παρὀπώπᾰτε	παρὀπώπᾱσῐ(ν)
	subjunctive	παρὀπώπω	παρὀπώπῃς	παρὀπώπῃ	παρὀπώπητον	παρὀπώπητον	παρὀπώπωμεν	παρὀπώπητε	παρὀπώπωσῐ(ν)
	optative	παρὀπώποιμῐ, παρὀπωποίην	παρὀπώποις, παρὀπωποίης	παρὀπώποι, παρὀπωποίη	παρὀπώποιτον	παρὀπωποίτην	παρὀπώποιμεν	παρὀπώποιτε	παρὀπώποιεν
	imperative		παρὄπωπε	παρὀπωπέτω	παρὀπώπετον	παρὀπωπέτων		παρὀπώπετε	παρὀπωπόντων
middle/ passive	indicative	πάρὠμμαι	πάρὠψαι	πάρὠπται	πάρὠφθον	πάρὠφθον	παρὤμμεθᾰ	πάρὠφθε	παρὤπᾰται
	subjunctive	παρὠμμένος ὦ	παρὠμμένος ᾖς	παρὠμμένος ᾖ	παρὠμμένω ἦτον	παρὠμμένω ἦτον	παρὠμμένοι ὦμεν	παρὠμμένοι ἦτε	παρὠμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	παρὠμμένος εἴην	παρὠμμένος εἴης	παρὠμμένος εἴη	παρὠμμένω εἴητον/εἶτον	παρὠμμένω εἰήτην/εἴτην	παρὠμμένοι εἴημεν/εἶμεν	παρὠμμένοι εἴητε/εἶτε	παρὠμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πάρὠψο	παρὤφθω	πάρὠφθον	παρὤφθων		πάρὠφθε	παρὤφθων
		active				middle/passive
infinitive		παρὀπωπέναι				παρὦφθαι
participle	m	παρὀπωπώς				παρὠμμένος
	f	παρὀπωπυῖᾰ				παρὠμμένη
	n	παρὀπωπός				παρὠμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: παρἑωρᾱ́κειν, παρἑωρᾱ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	παρἑωρᾱ́κειν, παρἑωρᾱ́κη	παρἑωρᾱ́κεις, παρἑωρᾱ́κης	παρἑωρᾱ́κει(ν)	παρἑωρᾱ́κετον	παρἑωρᾱκέτην	παρἑωρᾱ́κεμεν	παρἑωρᾱ́κετε	παρἑωρᾱ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	παρἑωρᾱ́μην	παρἑώρᾱσο	παρἑώρᾱτο	παρἑώρᾱσθον	παρἑωρᾱ́σθην	παρἑωρᾱ́μεθᾰ	παρἑώρᾱσθε	παρἑώρᾱντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• παροράω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• παροράω - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.
• “παροράω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press