περίοδος

Ancient Greek

Etymology

From περῐ́ (perí, “around”) +‎ ὁδός (hodós, “path, road”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.rí.o.dos/ → /peˈri.o.ðos/ → /peˈri.o.ðos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.rí.o.dos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /peˈri.o.dos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /peˈri.o.ðos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /peˈri.o.ðos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /peˈri.o.ðos/

Noun

περῐ́οδος • (períodos) f (genitive περῐόδου); second declension

1. going round in a circle, flank march
2. circumference
3. (figuratively) periodic recurrence:
   1. of time, of events, of thoughts
   2. roster
   3. (astronomy) of orbit
   4. (medicine) menstruation
4. chart of the Earth
5. (grammar, rhetoric) period (of sentences).
   • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Rhetoric 3.9:

     λέγω δὲ περίοδον λέξιν ἔχουσαν ἀρχὴν καὶ τελευτὴν αὐτὴν καθ’ αὑτὴν καὶ μέγεθος εὐσύνοπτον.

     légō dè períodon léxin ékhousan arkhḕn kaì teleutḕn autḕn kath’ hautḕn kaì mégethos eusúnopton.

     and by period I mean a wording which has a beginning and an end, and is consistent in its meaning, and which is of good (not excessive), easily perceived length.

Inflection

Second declension of ἡ περῐ́οδος; τῆς περῐόδου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ περῐ́οδος hē períodos	τὼ περῐόδω tṑ periódō	αἱ περῐ́οδοι hai períodoi
Genitive	τῆς περῐόδου tês periódou	τοῖν περῐόδοιν toîn periódoin	τῶν περῐόδων tôn periódōn
Dative	τῇ περῐόδῳ têi periódōi	τοῖν περῐόδοιν toîn periódoin	ταῖς περῐόδοις taîs periódois
Accusative	τὴν περῐ́οδον tḕn períodon	τὼ περῐόδω tṑ periódō	τᾱ̀ς περῐόδους tā̀s periódous
Vocative	περῐ́οδε període	περῐόδω periódō	περῐ́οδοι períodoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

περῐ́οδος • (períodos) m (genitive περῐόδου); second declension

1. one who goes the rounds, patrol

Inflection

Second declension of ὁ περῐ́οδος; τοῦ περῐόδου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ περῐ́οδος ho períodos	τὼ περῐόδω tṑ periódō	οἱ περῐ́οδοι hoi períodoi
Genitive	τοῦ περῐόδου toû periódou	τοῖν περῐόδοιν toîn periódoin	τῶν περῐόδων tôn periódōn
Dative	τῷ περῐόδῳ tôi periódōi	τοῖν περῐόδοιν toîn periódoin	τοῖς περῐόδοις toîs periódois
Accusative	τὸν περῐ́οδον tòn períodon	τὼ περῐόδω tṑ periódō	τοὺς περῐόδους toùs periódous
Vocative	περῐ́οδε període	περῐόδω periódō	περῐ́οδοι períodoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

(mostly in Hellenistic Koine)

• μακροπεριοδεύτως (makroperiodeútōs, “verbosely”, adverb)
• μακροπερίοδος (makroperíodos, “verbose”)
• περιοδεία f (periodeía, “going round, circuit”)
• περιοδεύσιμος (periodeúsimos)
• περιόδευσις f (periódeusis)
• περιοδευτικός (periodeutikós)
• περιοδεύω (periodeúō, “I go round”)
• περιοδεύων (periodeúōn, participle)
• περιοδικός (periodikós)
• περιοδικῶς (periodikôs, “periodically”, adverb)
• and see derivatives and compounds @perseus.tufts.edu retr:2018.07.15.

Descendants

• Greek: περίοδος (períodos)
• → Latin: periodus (see there for further descendants)

Further reading

• “περίοδος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “περίοδος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers

Greek

Etymology

Ancient Greek περῐ́οδος.

Pronunciation

• IPA^(key): /peˈri.o.ðos/
• Hyphenation: πε‧ρί‧ο‧δος

Noun

περίοδος • (períodos) f (plural περίοδοι)

1. period, phase, epoch

   πρώιμη περίοδος ― próimi períodos ― early period

   Χαλκολιθική Περίοδος ― Chalkolithikí Períodos ― Chalcolithic Age

2. period, season

   καλοκαιρινή περίοδος ― kalokairiní períodos ― summer period

3. (chemistry) period in the periodic table
4. (medicine) period, menstruation
5. (grammar, rhetoric) period of sentences
6. (music) period of phrases

Declension

declension of περίοδος

case     \     number	singular	plural
nominative	περίοδος •	περίοδοι •
genitive	περιόδου •	περιόδων •
accusative	περίοδο •	περιόδους •
vocative	περίοδε •,  περίοδο •	περίοδοι •

Synonyms

(generally):

• φάση f (fási, “phase”)
• στάδιο n (stádio, “phase, stage”)
• σεζόν f (sezón, “season (of vacation, theatre)”)

(menstruation):

• αδιαθεσία f (adiathesía) (colloquial)
• εμμηνόρροια f (emminórroia), εμμηνορρυσία f (emminorrysía) (medical term)
• έμμηνα n pl (émmina), καταμήνια n pl (katamínia) (dated)

Related terms

• απεριοδικός (aperiodikós, “phaenomenon without periodic occurcences”)
• half period, semicolon f (physics, grammar)
• μακροπερίοδος (makroperíodos, “of long period of sentences”) (grammar, rhetoric)
• περιοδεία f (periodeía, “tour”)
• περιοδεύω (periodévo, “I tour”)
• περιοδευτικός (periodeftikós, “periodic”)
• περιοδεύων (periodévon, “touring”, participle)
• περιοδικό f (periodikó, “magazine, periodical”)
• περιοδικός (periodikós, “periodic”)
• περιοδικότητα f (periodikótita, “periodicity”)
• περιοδολόγηση f (periodológisi, “periodization”)
• συνοδική περίοδος f (synodikí períodos) (astronomy)

See also

• χρόνος m (chrónos) (time, tense, year)
• περίοδος f (períodos) (time, period, season)