Wiktionary

πλεονάζω

Ancient Greek

edit

Etymology

edit

From πλέον (pléon, “too much”) +‎ -άζω (-ázō, denominative verb suffix).

Pronunciation

edit
 

Verb

edit

πλεονάζω • (pleonázō)

  1. to presume on
  2. to be superfluous, more than enough
  3. (of a writer) to be prolix or tedious

Conjugation

edit
   Present: πλεονᾰ́ζω, πλεονᾰ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πλεονᾰ́ζω πλεονᾰ́ζεις πλεονᾰ́ζει πλεονᾰ́ζετον πλεονᾰ́ζετον πλεονᾰ́ζομεν πλεονᾰ́ζετε πλεονᾰ́ζουσῐ(ν)
subjunctive πλεονᾰ́ζω πλεονᾰ́ζῃς πλεονᾰ́ζῃ πλεονᾰ́ζητον πλεονᾰ́ζητον πλεονᾰ́ζωμεν πλεονᾰ́ζητε πλεονᾰ́ζωσῐ(ν)
optative πλεονᾰ́ζοιμῐ πλεονᾰ́ζοις πλεονᾰ́ζοι πλεονᾰ́ζοιτον πλεονᾰζοίτην πλεονᾰ́ζοιμεν πλεονᾰ́ζοιτε πλεονᾰ́ζοιεν
imperative   πλεόνᾰζε πλεονᾰζέτω πλεονᾰ́ζετον πλεονᾰζέτων   πλεονᾰ́ζετε πλεονᾰζόντων
middle/
passive 		indicative πλεονᾰ́ζομαι πλεονᾰ́ζῃ,
πλεονᾰ́ζει 		πλεονᾰ́ζεται πλεονᾰ́ζεσθον πλεονᾰ́ζεσθον πλεονᾰζόμεθᾰ πλεονᾰ́ζεσθε πλεονᾰ́ζονται
subjunctive πλεονᾰ́ζωμαι πλεονᾰ́ζῃ πλεονᾰ́ζηται πλεονᾰ́ζησθον πλεονᾰ́ζησθον πλεονᾰζώμεθᾰ πλεονᾰ́ζησθε πλεονᾰ́ζωνται
optative πλεονᾰζοίμην πλεονᾰ́ζοιο πλεονᾰ́ζοιτο πλεονᾰ́ζοισθον πλεονᾰζοίσθην πλεονᾰζοίμεθᾰ πλεονᾰ́ζοισθε πλεονᾰ́ζοιντο
imperative   πλεονᾰ́ζου πλεονᾰζέσθω πλεονᾰ́ζεσθον πλεονᾰζέσθων   πλεονᾰ́ζεσθε πλεονᾰζέσθων
active middle/passive
infinitive πλεονᾰ́ζειν πλεονᾰ́ζεσθαι
participle m πλεονᾰ́ζων πλεονᾰζόμενος
f πλεονᾰ́ζουσᾰ πλεονᾰζομένη
n πλεονᾰ́ζον πλεονᾰζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπλεόνᾰζον, ἐπλεονᾰζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπλεόνᾰζον ἐπλεόνᾰζες ἐπλεόνᾰζε(ν) ἐπλεονᾰ́ζετον ἐπλεονᾰζέτην ἐπλεονᾰ́ζομεν ἐπλεονᾰ́ζετε ἐπλεόνᾰζον
middle/
passive 		indicative ἐπλεονᾰζόμην ἐπλεονᾰ́ζου ἐπλεονᾰ́ζετο ἐπλεονᾰ́ζεσθον ἐπλεονᾰζέσθην ἐπλεονᾰζόμεθᾰ ἐπλεονᾰ́ζεσθε ἐπλεονᾰ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πλεονᾰ́σω, πλεονᾰ́σομαι, πλεονᾰσθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πλεονᾰ́σω πλεονᾰ́σεις πλεονᾰ́σει πλεονᾰ́σετον πλεονᾰ́σετον πλεονᾰ́σομεν πλεονᾰ́σετε πλεονᾰ́σουσῐ(ν)
optative πλεονᾰ́σοιμῐ πλεονᾰ́σοις πλεονᾰ́σοι πλεονᾰ́σοιτον πλεονᾰσοίτην πλεονᾰ́σοιμεν πλεονᾰ́σοιτε πλεονᾰ́σοιεν
middle indicative πλεονᾰ́σομαι πλεονᾰ́σῃ,
πλεονᾰ́σει 		πλεονᾰ́σεται πλεονᾰ́σεσθον πλεονᾰ́σεσθον πλεονᾰσόμεθᾰ πλεονᾰ́σεσθε πλεονᾰ́σονται
optative πλεονᾰσοίμην πλεονᾰ́σοιο πλεονᾰ́σοιτο πλεονᾰ́σοισθον πλεονᾰσοίσθην πλεονᾰσοίμεθᾰ πλεονᾰ́σοισθε πλεονᾰ́σοιντο
passive indicative πλεονᾰσθήσομαι πλεονᾰσθήσῃ πλεονᾰσθήσεται πλεονᾰσθήσεσθον πλεονᾰσθήσεσθον πλεονᾰσθησόμεθᾰ πλεονᾰσθήσεσθε πλεονᾰσθήσονται
optative πλεονᾰσθησοίμην πλεονᾰσθήσοιο πλεονᾰσθήσοιτο πλεονᾰσθήσοισθον πλεονᾰσθησοίσθην πλεονᾰσθησοίμεθᾰ πλεονᾰσθήσοισθε πλεονᾰσθήσοιντο
active middle passive
infinitive πλεονᾰ́σειν πλεονᾰ́σεσθαι πλεονᾰσθήσεσθαι
participle m πλεονᾰ́σων πλεονᾰσόμενος πλεονᾰσθησόμενος
f πλεονᾰ́σουσᾰ πλεονᾰσομένη πλεονᾰσθησομένη
n πλεονᾰ́σον πλεονᾰσόμενον πλεονᾰσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπλεόνᾰσᾰ, ἐπλεονᾰσᾰ́μην, ἐπλεονᾰ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπλεόνᾰσᾰ ἐπλεόνᾰσᾰς ἐπλεόνᾰσε(ν) ἐπλεονᾰ́σᾰτον ἐπλεονᾰσᾰ́την ἐπλεονᾰ́σᾰμεν ἐπλεονᾰ́σᾰτε ἐπλεόνᾰσᾰν
subjunctive πλεονᾰ́σω πλεονᾰ́σῃς πλεονᾰ́σῃ πλεονᾰ́σητον πλεονᾰ́σητον πλεονᾰ́σωμεν πλεονᾰ́σητε πλεονᾰ́σωσῐ(ν)
optative πλεονᾰ́σαιμῐ πλεονᾰ́σειᾰς,
πλεονᾰ́σαις 		πλεονᾰ́σειε(ν),
πλεονᾰ́σαι 		πλεονᾰ́σαιτον πλεονᾰσαίτην πλεονᾰ́σαιμεν πλεονᾰ́σαιτε πλεονᾰ́σειᾰν,
πλεονᾰ́σαιεν
imperative   πλεόνᾰσον πλεονᾰσᾰ́τω πλεονᾰ́σᾰτον πλεονᾰσᾰ́των   πλεονᾰ́σᾰτε πλεονᾰσᾰ́ντων
middle indicative ἐπλεονᾰσᾰ́μην ἐπλεονᾰ́σω ἐπλεονᾰ́σᾰτο ἐπλεονᾰ́σᾰσθον ἐπλεονᾰσᾰ́σθην ἐπλεονᾰσᾰ́μεθᾰ ἐπλεονᾰ́σᾰσθε ἐπλεονᾰ́σᾰντο
subjunctive πλεονᾰ́σωμαι πλεονᾰ́σῃ πλεονᾰ́σηται πλεονᾰ́σησθον πλεονᾰ́σησθον πλεονᾰσώμεθᾰ πλεονᾰ́σησθε πλεονᾰ́σωνται
optative πλεονᾰσαίμην πλεονᾰ́σαιο πλεονᾰ́σαιτο πλεονᾰ́σαισθον πλεονᾰσαίσθην πλεονᾰσαίμεθᾰ πλεονᾰ́σαισθε πλεονᾰ́σαιντο
imperative   πλεόνᾰσαι πλεονᾰσᾰ́σθω πλεονᾰ́σᾰσθον πλεονᾰσᾰ́σθων   πλεονᾰ́σᾰσθε πλεονᾰσᾰ́σθων
passive indicative ἐπλεονᾰ́σθην ἐπλεονᾰ́σθης ἐπλεονᾰ́σθη ἐπλεονᾰ́σθητον ἐπλεονᾰσθήτην ἐπλεονᾰ́σθημεν ἐπλεονᾰ́σθητε ἐπλεονᾰ́σθησᾰν
subjunctive πλεονᾰσθῶ πλεονᾰσθῇς πλεονᾰσθῇ πλεονᾰσθῆτον πλεονᾰσθῆτον πλεονᾰσθῶμεν πλεονᾰσθῆτε πλεονᾰσθῶσῐ(ν)
optative πλεονᾰσθείην πλεονᾰσθείης πλεονᾰσθείη πλεονᾰσθεῖτον,
πλεονᾰσθείητον 		πλεονᾰσθείτην,
πλεονᾰσθειήτην 		πλεονᾰσθεῖμεν,
πλεονᾰσθείημεν 		πλεονᾰσθεῖτε,
πλεονᾰσθείητε 		πλεονᾰσθεῖεν,
πλεονᾰσθείησᾰν
imperative   πλεονᾰ́σθητῐ πλεονᾰσθήτω πλεονᾰ́σθητον πλεονᾰσθήτων   πλεονᾰ́σθητε πλεονᾰσθέντων
active middle passive
infinitive πλεονᾰ́σαι πλεονᾰ́σᾰσθαι πλεονᾰσθῆναι
participle m πλεονᾰ́σᾱς πλεονᾰσᾰ́μενος πλεονᾰσθείς
f πλεονᾰ́σᾱσᾰ πλεονᾰσᾰμένη πλεονᾰσθεῖσᾰ
n πλεονᾰ́σᾰν πλεονᾰσᾰ́μενον πλεονᾰσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πεπλεόνᾰκᾰ, πεπλεόνᾰσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεπλεόνᾰκᾰ πεπλεόνᾰκᾰς πεπλεόνᾰκε(ν) πεπλεονᾰ́κᾰτον πεπλεονᾰ́κᾰτον πεπλεονᾰ́κᾰμεν πεπλεονᾰ́κᾰτε πεπλεονᾰ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπλεονᾰ́κω πεπλεονᾰ́κῃς πεπλεονᾰ́κῃ πεπλεονᾰ́κητον πεπλεονᾰ́κητον πεπλεονᾰ́κωμεν πεπλεονᾰ́κητε πεπλεονᾰ́κωσῐ(ν)
optative πεπλεονᾰ́κοιμῐ,
πεπλεονᾰκοίην 		πεπλεονᾰ́κοις,
πεπλεονᾰκοίης 		πεπλεονᾰ́κοι,
πεπλεονᾰκοίη 		πεπλεονᾰ́κοιτον πεπλεονᾰκοίτην πεπλεονᾰ́κοιμεν πεπλεονᾰ́κοιτε πεπλεονᾰ́κοιεν
imperative   πεπλεόνᾰκε πεπλεονᾰκέτω πεπλεονᾰ́κετον πεπλεονᾰκέτων   πεπλεονᾰ́κετε πεπλεονᾰκόντων
middle/
passive 		indicative πεπλεόνᾰσμαι πεπλεόνᾰσαι πεπλεόνᾰσται πεπλεόνᾰσθον πεπλεόνᾰσθον πεπλεονᾰ́σμεθᾰ πεπλεόνᾰσθε πεπλεονᾰ́δᾰται
subjunctive πεπλεονᾰσμένος ὦ πεπλεονᾰσμένος ᾖς πεπλεονᾰσμένος ᾖ πεπλεονᾰσμένω ἦτον πεπλεονᾰσμένω ἦτον πεπλεονᾰσμένοι ὦμεν πεπλεονᾰσμένοι ἦτε πεπλεονᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπλεονᾰσμένος εἴην πεπλεονᾰσμένος εἴης πεπλεονᾰσμένος εἴη πεπλεονᾰσμένω εἴητον/εἶτον πεπλεονᾰσμένω εἰήτην/εἴτην πεπλεονᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν πεπλεονᾰσμένοι εἴητε/εἶτε πεπλεονᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πεπλεόνᾰσο πεπλεονᾰ́σθω πεπλεόνᾰσθον πεπλεονᾰ́σθων   πεπλεόνᾰσθε πεπλεονᾰ́σθων
active middle/passive
infinitive πεπλεονᾰκέναι πεπλεονᾰ́σθαι
participle m πεπλεονᾰκώς πεπλεονᾰσμένος
f πεπλεονᾰκυῖᾰ πεπλεονᾰσμένη
n πεπλεονᾰκός πεπλεονᾰσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπλεονᾰ́κειν, ἐπλεονᾰ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπλεονᾰ́κειν,
ἐπλεονᾰ́κη 		ἐπλεονᾰ́κεις,
ἐπλεονᾰ́κης 		ἐπλεονᾰ́κει(ν) ἐπλεονᾰ́κετον ἐπλεονᾰκέτην ἐπλεονᾰ́κεμεν ἐπλεονᾰ́κετε ἐπλεονᾰ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπλεονᾰ́σμην ἐπλεόνᾰσο ἐπλεόνᾰστο ἐπλεόνᾰσθον ἐπλεονᾰ́σθην ἐπλεονᾰ́σμεθᾰ ἐπλεόνᾰσθε ἐπλεονᾰ́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

edit

Greek

edit

Verb

edit

πλεονάζω • (pleonázo) (past πλεόνασα)

  1. to be superfluous, more than enough
  2. to be in the majority

Conjugation

edit

This verb needs an inflection-table template.

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=πλεονάζω&oldid=76683458"