ποικίλης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /poi̯.kí.lɛːs/ → /pyˈci.lis/ → /piˈci.lis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /poi̯.kí.lɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pyˈki.le̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pyˈci.lis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pyˈci.lis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈci.lis/

Adjective

ποικῐ́λης • (poikílēs)

1. genitive singular feminine of ποικῐ́λος (poikílos)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /piˈcilis/
• Hyphenation: ποι‧κί‧λης

Adjective

ποικίλης • (poikílis)

1. Genitive feminine singular form of ποικίλος (poikílos).