συντριβή

Greek

Noun

συντριβή • (syntriví) f (plural συντριβές)

1. destruction, demolition, catastrophe
2. (figurative) defeat, extreme grief

Declension

declension of συντριβή

case     \     number	singular	plural
nominative	συντριβή •	συντριβές •
genitive	συντριβής •	συντριβών •
accusative	συντριβή •	συντριβές •
vocative	συντριβή •	συντριβές •

Related terms

• see: συντρίβω (syntrívo, “to demolish”)