συντρόφισσα
Greek edit
Etymology edit
From σύντροφος (sýntrofos) + -ισσα (-issa).
Noun edit
συντρόφισσα • (syntrófissa) f (plural συντρόφισσες, masculine σύντροφος)
Declension edit
declension of συντρόφισσα
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | συντρόφισσα • | συντρόφισσες • |
| genitive | συντρόφισσας • | συντροφισσών • |
| accusative | συντρόφισσα • | συντρόφισσες • |
| vocative | συντρόφισσα • | συντρόφισσες • |