τούβλο

Greek

Etymology

From Byzantine Greek τοῦβλον (toûblon), from Koine Greek τούβουλον (toúboulon), from Latin tubulus (“small tube”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtuvlo/
• Hyphenation: τού‧βλο

Noun

τούβλο • (toúvlo) n (plural τούβλα)

1. (architecture) brick (hardened rectangular block of mud, clay etc., used for building)

   Προσπαθούσε να φτιάξει την ταράτσα και του έπεσε το τούβλο στο κεφάλι.

   Prospathoúse na ftiáxei tin tarátsa kai tou épese to toúvlo sto kefáli.

   He was trying to fix the roof and a brick fell on his head.

2. (colloquial, derogatory, figuratively) blockhead, dolt, dunce, ignoramus (stupid person)

   Άντε να βρεις άκρη μ’ αυτό το τούβλο!

   Ánte na vreis ákri m’ aftó to toúvlo!

   Good luck figuring anything out with that blockhead!

Declension

declension of τούβλο

case     \     number	singular	plural
nominative	τούβλο •	τούβλα •
genitive	τούβλου •	τούβλων •
accusative	τούβλο •	τούβλα •
vocative	τούβλο •	τούβλα •

Synonyms

• (brick): πλίνθος m (plínthos), οπτόπλινθος m (optóplinthos) (rare)
• (blockhead, dolt): βλάκας m (vlákas), ηλίθιος m (ilíthios), χαζός m (chazós), κούτσουρο n (koútsouro), κουμπούρας m (koumpoúras)

Derived terms

• τουβλάκι n (touvláki) (diminutive)

See also

• χτίστης m (chtístis, “builder, bricklayer”)
• τοιχοποιία f (toichopoiía, “brickwork”)

Further reading

• τούβλο on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el