υποτελής

See also: ὑποτελής

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὑποτελής (hupotelḗs).

Pronunciation

• IPA^(key): /i.po.teˈlis/

Adjective

υποτελής • (ypotelís) m (feminine υποτελής, neuter υποτελές)

1. subjugated, subordinate (controlled by authority)
2. submissive

Declension

Declension of υποτελής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	υποτελής •	υποτελής •	υποτελές •	υποτελείς •	υποτελείς •	υποτελή •
genitive	υποτελούς •	υποτελούς •	υποτελούς •	υποτελών •	υποτελών •	υποτελών •
accusative	υποτελή •	υποτελή •	υποτελές •	υποτελείς •	υποτελείς •	υποτελή •
vocative	υποτελή • / υποτελής •	υποτελής •	υποτελές •	υποτελείς •	υποτελείς •	υποτελή •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο υποτελής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο υποτελής, etc.)

Noun

υποτελής • (ypotelís) m or f (plural υποτελείς)

1. vassal

Declension

declension of υποτελής

case     \     number	singular	plural
nominative	υποτελής •	υποτελείς •
genitive	υποτελή •,  υποτελούς •	υποτελών •
accusative	υποτελή •	υποτελείς •
vocative	υποτελή •	υποτελείς •

Further reading

• υποτελής on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el